Işığa Doğru

Merhaba. Benim adım Sookie. Dikkat ediniz Silky ya da Cookie* değil, sadece Sookie. Babam bana Sookie ismini vermiş. Dört çocuklu bir ailenin en küçük çocuğuyum. Ağabeylerim bana tükürmeyi, kavga etmeyi, ağaçlara tırmanmayı ve gazoz satan adamdan nasıl gazoz çalınacağını öğrettiler. Ağabeylerimin hepsi de benim için baba yerine geçiyorlardı. Babam gittikten sonra kendimi şanslı saydım, çünkü şimdi üç babam vardı. Annem yemek pişirmeye devam ettiği sürece de bu üç babamın hiçbir yere gitmeyeceklerini biliyordum. Üç babamdan birtanesi, her zaman ortalıkta olurdu ve istediğim zaman ona ulaşabilirdim. O, ağabeylerimin arasında en küçük olanıydı. Ona Bubba Baba derdim. Onun görevi, annem hemşire olabilmek için hemşirelik okuluna gittiği zaman bana göz kulak olmaktı.

Parçalanmışlığın, çıldırışın ve kurtuluşun hikayesi... Sookie, ailenin en küçük ve tek kız çocuğuydu. Her çocuk gibi o da sevgiye gereksinim duymaktaydı. Ailesi onun bu gereksinimini fazlasıyla sağlıyordu. Görünüşte her şey yolundaydı. Anne babası birbirini seviyor, üç ağabeyi Sookie’nin üzerine titriyordu. Oysa bu mutlu aile tablosu, babalarının onları terk etmesi ile birdenbire parçalanacaktı. Sookie için artık, ne zaman sona ereceği belli olmayan karanlık bir dönem başlamıştı. Hayaletler, tacizler ve yoksullukla geçen yıllar Sookie’yi parçalamış, ruhunda yedi ayrı kişiliğin ortaya çıkmasına neden olmuştu. Yıllar sonra küçük Sookie genç bir kadın olduğunda, içinde bulunduğu karanlıktan kurtulmak için sevgi ve inançla örülü büyük bir mücadeleye başlıyordu.